Οι Φίλοι των Γραμμάτων και των Τεχνών
Χανιά, Κρήτη
Ο άγνωστος Βάρναλης
Η ομιλία του Δημήτρη Δαμασκηνού στην εκδήλωση του πολιτιστικού συλλόγου: "Οι Φίλοι των Γραμμάτων"
(Χανιά, 24/02/2013)
Φίλες και φίλοι καλησπέρα,
Το 2012 ο νεοσύστατος σύλλογός μας, «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ» πήρε την πρωτοβουλία να τιμήσει μια μεγάλη μορφή των ελληνικών γραμμάτων, τον Μενέλαο Λουντέμη διοργανώνοντας εκδήλωση – αφιέρωμα στο έργο του με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Η εκδήλωση έγινε την Παρασκευή, στις 11 του Μάη, στο θέατρο Βλησίδη και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, αποδεικνύοντας την αγάπη του κοινού για το συγγραφέα του Μέλιου, που ωστόσο από το Κράτος και τα υπουργεία, ανάμεσα τους κι αυτό της Διά Βίου Αμάθειας, έχει πεταχτεί στα λογοτεχνικά αζήτητα.
Την ίδια στάση κράτησαν και τα περισσότερα πνευματικά (λεγόμενα) σωματεία λησμονώντας παντελώς να κάνουν κάθε αναφορά στη ζωή και το έργο του.
Ο άγνωστος Βάρναλης
Η ομιλία της Μαρίας Μαθιουδάκη
στην εκδήλωση του πολ. συλλόγου:
"Οι Φίλοι των Γραμμάτων"
(Χανιά, 24/02/2013)
Αν κατά τον Ηρακλή Κακαβάνη είναι δύσκολο το τόλμημα να γράψεις για το Βάρναλη, γίνεται ακόμη πιο δύσκολο για μένα απόψε να παρουσιάσω αυτήν την τόσο εξαιρετική δουλειά που έφερε εις πέρας με πολύ μεράκι και κόπο ο συγγραφέας του βιβλίου «Ο άγνωστος Βάρναλης και 19 αδημοσίευτα ποιήματά του». Από την αρχή μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ενώ κοντεύουν 40 χρόνια από το θάνατο του ποιητή δεν έχει γίνει ακόμα συγκεντρωτική έκδοση των έργων του, δηλαδή δεν υπάρχει έκδοση των Απάντων του Βάρναλη.
Η κηδεία του Κώστα Βάρναλη
(16/12/1974)
Να με ξεριζώσεις χάρε, σ' αντιστέκομαι σαν δρυ,
όση φόρα θέλεις πάρε, να με πάρει δεν μπορεί.
Να με ξεριζώσεις, όχι, δεν το θέλω και βαστώ,
όσο η καρδιά μου το 'χει, το κουράγιο της σωστό.
Στ' αγιασμένο τούτο χώμα, που 'πιεν αίμα ποταμό
μας κρατάει το χρέος ακόμα, για το μέγα λυτρωμό.
Δεν το θέλω άλλοι να φτάσουν, δίχως μου, στην κορυφή,
στ' άκρον ύψος να γιορτάσουν οι γενναίοι μου σύντροφοι.
Θα γιορτάσουμε σαν ένας τη μεγάλη Ανατολή,
κάθε τόπου, κάθε γέννας, κάθε γλώσσας οι καλοί.
Να με ξεριζώσεις τώρα μην σε τρώει αποθυμιά,
όλη η γη είναι μια χώρα, ένα δρυ και ρίζα μια.
Ακούστε
Παρουσίαση του βιβλίου του Ηρακλή Κακαβάνη “Ο άγνωστος Βάρναλης και 19 αδημοσίευτα ποίηματά του”
Με μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στα Χανιά η εκδήλωση- παρουσίαση του βιβλίου του Ηρακλή Κακαβάνη «’Ο Αγνωστος Βάρναλης και 19 αδημοσίευτα ποιήματά του». Την εκδήλωση πραγματοποίησαν ο σύλλογος «Οι φίλοι των Γραμμάτων» και το βιβλιοπωλείο Πετράκη.
Η εκδήλωση ήταν ένα πολιτιστικό γεγονός για την πόλη των Χανίων, αφού ήταν ευκαιρία να επικοινωνήσει με την ποίηση και το στοχασμό του Βάρναλη. Την εκδήλωση αγκάλιασε τόσο ο κόσμος όσο και τα τοπικά ΜΜΕ. Η αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητηρίου γέμισε ασφυκτικά. Οι διοργανωτές υπολογίζουν ότι συμμετείχαν περίπου 140 άτομα. Αυτό όμως που έκανε εντύπωση ήταν η κοινωνική και ηλικιακή σύνθεση του ακροατηρίου. Παρούσες τέσσερις γενιές. Μαθητές, φοιτητές και απόφοιτοι, ενεργοί επιστήμονες και άνθρωποι του μόχθου και συνταξιούχοι. Δεν την αντιμετώπισαν ούτε σαν συνηθισμένη εμπορική εκδήλωση, ούτε διάλεξη, ούτε φιλολογικό σουαρέ. Συμμετείχαν ψυχή τε και σώματι. Χαρακτηριστικά, στα τέσσερα μουσικά εμβόλιμα της εκδήλωσης το κοινό συνόδευε την 5μελή ορχήστρα που αποτελούσαν οι Παναγιώτης Λεοντόπουλος, Στέλιος Μαραγκάκης, Νάγια Πιέρρου, η Σοφία Σακελλαρίου και ο Ηλίας Ψυλλάκης.
Εφημερίδα: "Αγώνας της Κρήτης", 26/02/2013
Εποχές και συγγραφείς: Κώστας Βάρναλης
Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του ποιητή ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ (γενν. 1883 – πέθ. 1974). Παρατίθενται πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή του, τις σπουδές του στην Ελλάδα και τη Γαλλία, τη συμμετοχή του στον αγώνα των δημοτικιστών και στον διορισμό του ως καθηγητή στη δημόσια εκπαίδευση. Γίνεται αναφορά στις τρεις περιόδους του ποιητικού του έργου: στη συμβολιστική περίοδο (1908-1918), όπου συνθέτει κυρίως σονέτα, στην περίοδο η οποία σηματοδοτείται από το ποίημα «Προσκυνητής» (1919) και τέλος στην περίοδο από το 1922 και μετά, κατά την οποία οριστικοποιείται η μεταστροφή του στον διαλεκτικό υλισμό και τον μαρξισμό, μεταστροφή που αντανακλάται στην ποίησή του. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην παύση του από τη δημόσια εκπαίδευση το 1925 λόγω της σύνθεσής του «Το φως που καίει», όπου γίνεται πλέον εκφραστής του λούμπεν προλεταριάτου. Σχολιάζεται το μείζον έργο του «Σκλάβοι Πολιορκημένοι» (1927), το οποίο εντάσσεται στην αντιπολεμική φιλολογία της εποχής και άσκησε μεγάλη επίδραση στους ομοτέχνους του. Αναφορά γίνεται επίσης στην ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής, αλλά και στο αξιόλογο πεζογράφημά του «Η αληθινή απολογία του Σωκράτη». Στη διάρκεια της εκπομπής το έργο του ποιητή αποτιμούν ομότεχνοί του και κριτικοί λογοτεχνίας, ενώ προβάλλεται πλούσιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό από τα ιστορικά γεγονότα που σφράγισαν την εποχή του.
